در سوگ #پلاسکو
«مردم عزیز؛ من هم مثل شما انسان‌های نجیب و غم‌خوار از فاجعه مرگ هولناک هم‌وطنان و امدادگران عزیزمان به اندوهی عمیق افتادم. به همین خاطر در سوگ این شهیدان دلیر با کمانچه و آواز در پرده‌های مختلف، آیین شیون زنان لرستان را که در مرگ عزیزانشان بی‌امان کلمات «وی وی.هه دا هه رو» را جمعی می‌خوانند، اجرا کرده‌ام. با این امید که این اندوهِ گران به مدد شعر و موسیقی، اندکی قابل تحمل‌تر شود:
ای فریاد جگرم سوخت…
عزیزم سوخت…
بعداز او بی کس و کار شدم…
حیف از تو! گِل رویت ریخته شود…
این گِل برروی دشمنانت ریخته شود..
این خانه کیست؟خراب و ویرانه!...
صدای شوم جغد در آن کرده لانه…
مگر زمانی داغ تو از یادمان برود،که سنگ بالین و گِل بالا پوشمان شود…
علی اکبر شکارچی
بهمن ۹۵»
ح.محمدی