محمد رئوف قنبری (متولد اول مهرماه 1332 در قروه سنندج) دوره اول متوسطه را در شهرستان قروه سنندج و دوره دوم متوسطه (دیپلم) در شهرستان همدان (سال 1353) گذراند. در پاییز همان سال بعد از موفقیت در کنکور به تهران آمد و در رشته علوم آزمایشگاهی تشخیص طبی مشغول تحصیل شد و پس از اتمام دوره تحصیل در وزارت نفت مشغول به کار شد و در حال حاضر جزو کارشناسان برجسته این وزارتخانه است.در سال 1360 ازدواج کرد و ثمره این پیوند دو فرزند پسر است ـ شاگردی (هنرجویی) را در محضر استاد حاتم عسکری در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی آغاز و در محضر بزرگانی چون شاپور رحیمی، علی‌آقا داور، مهدی کمالیان امین‌الله رشیدی و بیشتر از همه استاد رجبعلی امیری فلاح تلمذ کرد.جهت ادای دین و به‌جا آوردن حق استاد و شاگردی، اقدامات قابل توجهی برای استاد امیری انجام شد: قبل از همه، معرفی استاد به آقای رضا مهدوی مدیریت وقت پژوهشهای کاربردی موسیقی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و دعوت ایشان به صفحه هنری روزنامه کیهان و درج مصاحبه استاد امیری در روزنامه و در نتیجه، پی‌آمدهای خوب بعدی و همچنین دعوت از شبکه سراسری رادیو «نوای آشنا» در سال 1372 و ضبط چند برنامه آواز به همراهی سنتور مهدوی در منزل قنبری و پخش آن آوازها در سراسر ایران به همت آقایان مهدوی و سیدعلیرضا میرعلی‌نقی ـ معرفی استاد امیری به هنرجویان و اساتید جوان در جلسات متعدد در محافل هنری منزل قنبری و معرفی استاد امیری به آقای محمد بیگلری‌پور مدیریت وقت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به عنوان استاد آواز و مذاکره با مسئولین صدا و سیما جهت برقراری حقوق ماهیانه که به علت درگذشت استاد امیری فقط یک ماه پرداخت شد.طبق قرارداد با آقای بیگلری‌پور، می‌بایست ماهی یک جلسه، استاد امیری توسط آقای قنبری به مرکز حفظ و اشاعه آورده شود و تمامی هنرجویان که زیر نظر چند تن از اساتید آواز تعلیم می‌دیدند در یک محل جمع شوند و به آواز استاد امیری گوش بدهند. ـ متأسفانه به دلیل هم‌زمانی فوت فقط یک جلسه این امر مهم اتفاق افتاد.لازم به ذکر است که در آن سالها اساتید آواز برای تدریس یک روز در هفته، ماهیانه حداکثر هشت هزار تومان حق‌التدریس دریافت می‌داشتند ولی برای استاد امیری به خاطر شأن و مقامی که داشتند در یک ماه چکی به مبلغ سی هزار تومان صادر و توسط مدیریت مرکز حفظ و اشاعه در اختیار ایشان قرار گرفت. دوستان و دوستداران استاد امیری شاهد بودند که قنبری و همسر فداکار و پارسایش چگونه مثل دو فرزند با محبت، امیری سالخورده را مهربانی و مواظبت می‌کردند و چقدر در برقراری آسایش او کوشا بودند و آنچنان در رابطه با او عاطفی و فداکار بودند که خانواده امیری از آنها با احترام فراوان یاد می‌کنند. قنبری تا آخرین لحظه که استاد را به خاک می‌سپردند مانند فرزندی عاشق چشم از او برنداشته و بعد از مرگ او نیز با تلاش بسیار در برقراری مراسمی آبرومند برای او، ارادتش را ابراز نمود.
رئوف قنبری به دعوت رضا مهدوی مدیریت وقت به هنرستان حوزه هنری دعوت شد و از باسابقه‌ترین مدرسین آواز در هنرستان حوزه هنری بوده است و شاگردانی چون سالار عقیلی و حمیدرضا گلشن در آواز تربیت کرده است. همچنین در همراهی ساز و آواز استعدادهای جوانی مثل احسان ذبیحی‌فر (کمانچه و پیانو)، حمیدرضا پور افضل (تار)، شروین مهاجر (کمانچه)، سعید نایب محمدی (عود) و .... با ایشان کار کرده‌اند که همگی در گروههای بزرگ و شناخته‌شده فعالیت دارند. وی در منزل نیز کلاس آواز دارد و چند تن از هنرجویانش نیز در سطح مطلوب هستند ولی به عللی از ذکر نام آنها خودداری می‌کند. محمد رئوف قنبری از هنرمندان گمنام و باارزش است که در آوازخوانی تقلید نمی‌کند (با صدای ذاتی خودش آواز می‌خواند) و در منزل جلسات متعدد با موسیقیدانان و شعرا دارد و در اشاعه موسیقی اصیل فعال است.
امروز قسمتى از ترک دشتی از "آلبوم آواز پرواز" به یاد استاد رجب على امیرى فلاح با آواز محمد قنبرى و سه تار فرهود امیرانی رو آماده کردم براتون!
