دلنوشته با طعم موسیقی

♪♫خشک سیمی خشک چوبی خشک پوست ♪♫ از کجا می آید این آوای دوست♪♫

دلنوشته با طعم موسیقی

♪♫خشک سیمی خشک چوبی خشک پوست ♪♫ از کجا می آید این آوای دوست♪♫

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
آخرین مطالب

۱۷۵ مطلب با موضوع «عکس» ثبت شده است



عثمان هورامی و پسرش،دلزار و بیژن کامکار!!!
۳ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۰ شهریور ۹۴ ، ۱۱:۵۳
درویش محمد خراباتی

سید علی اصغرکردستانی فرزند سید نظام الدین در سال1261 خورشیدی در خانواده میهن پرست در روستای صلوات آباد ازتوابع شهرسنندج دیده به جهان گشود.

خواندن و نوشتن را در دامن خانواده فرا گرفت، سپس برای کسب دانش ایشان را به مسجد هاجره خاتون و مسجد داروالحسان(جامعه کنونی) فرستادند ، نزدشیخ عبدل مؤمن پدر آیت الله مردوخ و ملا ابراهیم کانی مشکانی درسهای آن زمان را فراگرفت.

در دوران تحصیل به استعداد و صدای دلنشین سید علی اصغر پی میبرند از این طریق به منزل خوانین سنندج راه یافت دیری نپایید که صدای او تمام کردستان را گرفت و شهره آوازه اش نیزبه تمام نقاط ایران رسید.

درتاریخ 6 آبان ماه 1307 در بین سید علی اصغرکردستانی و حیم حکاکی بغدادی نماینده کمپانیای پولیفون درشهر سنندج...

۳ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۰ شهریور ۹۴ ، ۱۱:۳۵
درویش محمد خراباتی


کلیپی کوتاه اما دیدنی از کمانچه نوازی(کمانچه به سبک قدیم نه کمانچه نوازی امروزی ها) حضرت استاد،جلیل شهناز!!!

روحش قرین رحمت الهی ...


دانلود


۴ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۹ شهریور ۹۴ ، ۱۵:۳۶
درویش محمد خراباتی


گر چشم دل بر آن مه آیینه رو کنی
سیر جهان در آینه ی روی او کنی

خاک سیه مباش که کس برنگیردت
آیینه شو که خدمت آن ماهرو کنی

جان تو جلوه گاه آن گهی شود
کایینه اش به اشک صفا شست و شو کنی

خواب و خیال من همه با یاد روی توست
تا کی به من چو دولت بیدار رو کنی

درمان درد عشق صبوری بود ولی
با من چرا حکایت سنگ و سبو کنی

خون می چکد ز ناله ی بلبل درین چمن
فریاد از تو گل، که به هر خار خو کنی

دل بسته ام به باد، به بوی شبی که زلف
بگشایی و مشام مرا مشکبو کنی

اینجاست یار گم شده گرد جهان مگرد
خود را بجوی سایه اگر جست و جو کنی
۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۸ شهریور ۹۴ ، ۲۰:۲۶
درویش محمد خراباتی


بوی سیگار شدیدی آمد...
با خودم میگویم
نکند باز پدر غمگین است؟!؟
نکند باز دلش...؟!؟؟
پله ها را دو به یک طی کردم تا رسیدم بر بام
پدرم را دیدم
زیر آوار غرورش مدفون... زیر لب زمزمه داشت
که خدا عدل کجاست؟
که چرا مزه فقر وسط سفره ماست؟!؟
و چراها و چراهای دگر...
دل من هم لرزید مثل زانوی پدر
دیدن این صحنه آن چنان دشوار بود
که مرا شاعر کرد...

احمد شاملو

۳ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۸ شهریور ۹۴ ، ۲۰:۰۶
درویش محمد خراباتی

نواختن ساز مزایای بسیاری دارد و می­تواند باعث انرژی بخشی به شما اطرافیانتان گردد. در این مقاله به ۱۴ مورد از این فواید پرداخته ­ایم.

 

۱- افزایش ظرفیت حافظه

تحقیقات نشان داده است که نواختن موسیقی و نیز گوش دادن به آن باعث تحریک مغز و افزایش ظرفیت آن می­شود. در یک آزمایش، به ۲۲ کودک بین سه الی چهار و نیم سال درسهای کیبورد و یا آواز داده شد. در سوی دیگر، به گروهی ۱۵ نفره نیز هیچ درس موسیقی ارائه نشد. هر دو گروه در یک کلاس پیش دبستانی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، کودکانی که در کلاسهای هفتگی کیبورد شرکت می­کردند، ۳۴ درصد بهتر از سایرین در کسب مهارتهای ماندگار عمل کردند.

بنابر مقاله­ای که در مجله آنلاین تلگراف منتشر شده است، «تحقیقات اخیر نشان می­دهد که نواختن منظم یک ساز باعث تغییر شکل و قدرت مغز شده و می­توان از آن برای بهبود مهارتهای شناختی افراد استفاده کرد.» همچنین تحقیقات نشان داده­ است که نواختن منظم موسیقی باعث بهبود مهارت در استفاده از دستان، شنوایی، ذخیره اطلاعات صوتی در ذهن و حافظه در افراد می­شود. همچنین این کار می­تواند به اندازه ۷ نمره، آی کیو ی افراد را بهبود بخشد.

۲ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۷ شهریور ۹۴ ، ۱۹:۰۸
درویش محمد خراباتی

اوان طفولیت بنده!!!


۲ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۷ شهریور ۹۴ ، ۱۶:۱۶
درویش محمد خراباتی


  • مقام
  •  واژه‌ی مقام در مفهوم موسیقیایی ظاهراً برای نخستین بار در قرن هفتم (  ﻫ . ق ) توسط قطب الدین شیرازی در رساله درة التاج الغرة الدباج  ذکر شده است. مفهوم مقام عمدتاً حاکی از توالی های ویژه‌ای از اصوات در ارتباط با لحن یا ملودی بوده است.  

     در واقع ادوار یا مُدهای موسیقی در رسالات موسیقیایی قرون میانه‌ی اسلامی، به ویژه در مکتب منتظمیه، بر اساس میزان ملایمت معمولاً به سه گونه‌ی اصلی تقسیم می‌شده‌اند: ملایم، خفی التنافر و ظاهرالتنافر. تعداد ادوار در رسالات غالباً 91 و حتی در برخی موارد 133 ذکر شده است، که از این میان 12 دور ملایم که مشهورتر بوده‌اند و رواج بیشتری داشتند تحت عنوان مقام نامیده می‌شدند.

     این مقامات عبارت بوده‌اند از عشاق، نوا، بوسلیک، راست، زنگوله، اصفهان، حسینی، حجازی، زیرافکند، راهوی، عراق و بزرگ.

    ...

  • دستگاه
  • ۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۵ شهریور ۹۴ ، ۱۴:۳۵
    درویش محمد خراباتی

    حسین علیزاده یکی از چهره های شاخص و تاثیرگذار در موسیقی ایران طی سه دهه گذشته است. فعالیت مستمر و تجربه راه های تازه در حوزه موسیقی ایران در عرصه های متفاوت نوازندگی، آهنگسازی در فرم های موسیقی ایرانی و آهنگسازی موسیقی فیلم او را همواره جزء هنرمندان پیشرو و جریان ساز قرار داده است. علیزاده هنرمندی نوگرا و صاحب تفکر است و بی گمان او از چهره های ماندگار تاریخ موسیقی ایران است و خواهد بود. این نوشتار می کوشد جدا از برخورد سلیقه یی تنها به تجزیه و تحلیل شیوه نوازندگی حسین علیزاده با تاکید بر سه تارنوازی او بپردازد.


    موسیقی علیزاده بسیار متاثر از تفکر و اندیشه و احساس شخصی اوست و بی گمان نوع تلقی و برداشت هنرمند یا مجری موسیقی از نظر موسیقی ایران در آنچه او خلق یا اجرا می کند، تاثیر انکارنشدنی دارد. علیزاده در عرصه تئوری پردازی و موسیقی ایران جزء هنرمندان صاحب نظر است و ورود به مقوله موسیقی ارائه شده توسط او در تکنوازی هایش بدون تحلیل نگرش علیزاده به موسیقی دستگاه، چندان منطقی به نظر نمی رسد. بنابراین ابتدا نگاهی به تئوری های رایج در موسیقی ایران و نگاه علیزاده به مقوله موسیقی دستگاهی پرداخته و سپس با این پیش زمینه به شیوه نوازندگی او می پردازیم.

    ● نگاهی به نظریه ها و شیوه های تجزیه و تحلیل موسیقی دستگاهی:

    ۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۵ شهریور ۹۴ ، ۱۴:۲۳
    درویش محمد خراباتی

    آیا در گذشته تار را بر روی سینه قرار میدادند یا فقط یک ژست برای عکاسی بوده ؟؟

     

    جوابهای مختلفی به این سوال داده شده است که ما را بر آن داشت تا به تحقیق و بررسی این امر بپردازیم . بعضی ها می گویند این شیوه گرفتن ساز به دلیل عکس گرفتن بوده است اما در هنگام نوازندگی مانند امروزی ها تار را بر روی پا می گذاشتند و می نواختند اما این سوال مطرح می شود که چه لزومی داشته است که این کار را کنند؟ چرا که اکثر عکسها از زاویه ای گرفته شده است که نوازنده تمام قد درکادر قرار دارد و می توانسته تار را روی پایش هم بگذارد. از طرفی در نقاشی هایی که از قدما مانند آقا حسینقلی ، آقا علی اکبر و دیگران هست نیز تار را به همین شیوه گرفته اند که در عکسها مشاهده می شود . در نقاشی هایی که مدّت بیشتری باید در آن حالت بمانند تا نقاش بتواند طرح را بکشد و زاویه و کادری در کادر نیست چرا به این شیوه می گرفتند ؟ مثلاً در نقاشی کمال الملک که در آن آقا غلامحسین را کشیده که باز به همان شیوه تار را گرفته است و نشستن شیوه واحدی بوده که تمام نوازنده ها آن را رعایت می کردند. حتی در نقاشی هایی که نوازنده بر روی صندلی نشسته است و می توانسته ساز را روی پا قرار دهد باز به همان شیوه تار گرفته شده است .


    ۲ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۵ شهریور ۹۴ ، ۱۲:۳۵
    درویش محمد خراباتی