دور از تار...

عجب بد دردیست دوری از تار...

ای راشد خدا بگم چیکارت کنم...

به قول آقای ضیایی:هرکی که تار زد، دیگه هیچ سازی ارضاش نمیکنه!!!

رحیم معینی کرمانشاهی درگذشت

به گزارش خبرنگار ادبیات ایسنا، این شاعر و ترانه‌سرای پیشکسوت امروز (سه‌شنبه 26 آبان ماه) در بیمارستان جم از دنیا رفت. معینی کرمانشاهی از سال 87 به دلیل کهولت سن،‌ با بیماری نفس‌تنگی و ناراحتیِ سینه دست‌وپنجه نرم می‌کرد.

معینی کرمانشاهی سال ۱۳۰۱ خورشیدی در کرمانشاه دیده به جهان گشود. از سال ۱۳۴۱به کار نقاشی پرداخت و در این راه پیشرفت کرد و تابلوهایی نیز به یادگار گذاشت، از جمله تابلو حضرت مسیح (ع) که با کار سیاه‌قلم است. او در ضمنِ کارهای نقاشی، به نظم شعر می‌پرداخت و داستان اختر و منوچهر را در چهار تابلو به رشته نظم کشید.

او ضمن سرودن شعر به تصنیف‌سازی هم پرداخت و تصنیف‌هایش که توسط خوانندگان رادیو خوانده می‌شد، از شهرت نیز برخوردار شدند.

از این شاعر و ترانه‌سرا تا کنون کتاب‌هایی همچون «ای شمع‌ها بسوزید»، «فطرت»، «خورشید شب»، «حافظ برخیز» و دوره‌ منظوم تاریخ ایران با عنوان «شاهکار» منتشر شده است. همچنین همکاری با علی‌ تجویدی، پرویز یاحقی و همایون خرم در تولید آثار موسیقایی در کارنامه فعالیت‌های این هنرمند دیده می‌شود.

در زدم و گفت کیست، گفتمش ای دوست، دوست

گفت در آن دوست چیست ؟ گفتمش ای دوست، دوست

گفت اگر دوستی! از چه در این پوستی ؟

دوست که در پوست نیست! گفتمش ای دوست، دوست

گفت در آن آب و گِل، دیده ام از دور دل

او به چه امّید زیست؟ گفتمش ای دوست، دوست

گفتمش این هم دمی است، گفت عجب عالمی است

ساقی بزم تو کیست؟ گفتمش ای دوست، دوست

در چو به رویم گشود، جمله ی بود و نبود

دیدم و دیدم یکی است، گفتمش ای دوست، دوست!

 ...

دل!!!!

ِدﻝْ ﺑﻪ ﺩِﻟَْﺒﺮ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ،ﺩﻟﺪﺍﺭ ،ﺩﻝْ ﺭﺍ ، ﺩﻝْ ﻧﺪﯾﺪ
ﺩﻝْ ﺑﻪ ﺩﻟﺒﺮ ﺩﻝْ ﺳﭙﺮﺩ ،ﺩﻟﺪﺍﺭ ،ﭘﺎ ﺍﺯ ﺩﻝْ ﮐﺸﯿﺪ
ﺩﻝْ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩِﻟَ ﺶْ ،ﺩﻝْ ﺩﻝْ ﮐﻨﺎﻥ ، ﺩﻟْﺨﻮﻥِ ﺩﻝ ْ
ﺩﻝْ ﺯ ﺩﻟﺒﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ، ﺩﻟﺒﺮ ،ﺩﻝْ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻝْ ﺑﺮﯾﺪ
ﺩﻝْ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ، ﺗﯿﺮﻩ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﺪ ، ﻧﺼﯿﺐ ﺩﻝْ ، ﺩِﻻ
ﺩﻝْ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺧﺖ ،ﺩﻟﺒﺮ ، ﺑﯽ ﻣﻬﺎﺑﺎ ﺷﺪ ، ﭘﺮﯾﺪ
ﺣﺎﻝْ ، ﺩِﻝْ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ، ﻏﻢ ﺩِﻟْﺪﺍﺭ ﻭ ، ﺍﯾﻦْ ﺩِﻟْﺪﺍﺩﻩ ، ﺁﻩْ
ﺩﺍﺩﻩ ﺩِﻝْ ، ﺍﯾﻦ ﺩِﻝْ ، ﺩِﻝِ ﺩﻟْﺪﺍﺭ ، ﻣُﻔﺖْ ﺍﯾﻦ ﺩِﻝْ ﺧﺮﯾﺪ
ﺩﻝ ﺷﮑﺴﺖ ، ﺩﻟﺒﺮ ﺑﺮﯾﺪْ ﻭ ، ﺩِﻝْ ﺯ ﺩﻟﺒﺮ ﺳﻮﺧﺖ ، ﺩﻝْ
ﺩِﻝْ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻭ ، ﯾﺎﺩ ﺩِﻟﺪﺍﺭ ﻭ ، ﺩﻝِ ﺑﯽ ﺩﻝْ ، ﺷﻬﯿﺪ
ﺍﯾﻦ ، ﭼﻬﻞ ﻭ ﺳﻪ، ﺩﻟﯽ ﺭﺍ، ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ، ﺗﻘﺪﯾﻢ ﮐﺮﺩ
ﺳُﺮﺳُﺮﻩ ﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ ، ﺩﻟﺪﺍﺭ ﻭ ،ﺍﯾﻦ ﺩﻟﻬﺎﺳﺮﯾﺪ.

فیض کاشانی

وجه تسمیه نام ها در ردیف موسیقی ایران

نواهای موسیقی و ملودی های بکر آن از طبیعت سرچشمه گرفته اند. اما به تبع آن اتفاقات اجتماعی و حتی برخی مشاغل را پدیدآورنده ضرباهنگ و ریتم حاکم بر موسیقی می دانند. نامگذاری دستگاه ها و گوشه ها در موسیقی نیز به طور مستقیم از همین عوامل اجتماعی، فرهنگی، جغرافیایی و انسانی نشأت گرفته است.

از بررسی نام ها در ردیف می توان به سرنخ های مهمی درباره تاریخچه و خاستگاه های ردیف دست یافت. با چند مثال می توان ماهیت کلماتی را که به عنوان نام دستگاه ها و گوشه ها برگزیده شده اند را نشان داد. با بررسی نام دستگاه ها به برخی از نام ها برمی خوریم که مفهوم موسیقایی ندارند، مثل همایون که به مفهوم شاهنشاهی و سلطنتی است. راست به معنی درست و مستقیم، دشتی (یعنی منسوب به دشت ها و مناطق دشتستان). برخی هم بر اساس نام ایل ها و اقوام مختلف انتخاب شده اند، مثل بیات ترک (منسوب به قوم ترک)، بیات اصفهان و افشاری (منسوب به ایل افشار). برخی دیگر هم نام هایی هستند که صرفاً جنبه موسیقایی دارند مانند سه گاه، چهارگاه و پنج گاه که بر اساس درجات گام ها و...